Overspoeld door corona-onderwijs-ellende, vergeten we ineens iets wat doorgaans in het onderwijs veel te belangrijk wordt gemaakt, ‘het grote gemiddelde’. Al heel lang is duidelijk dat we in ons huidige onderwijssysteem steeds maar blijven uitgaan van jaarklassen en het gemiddelde van de groep en van cijfers. Dit terwijl de huidige maatschappij vraagt om uniekheid, je onderscheiden van de rest en wendbaarheid. Iedereen zou zich moeten ontwikkelen op eigen tempo, interesse en motivatie, dat heeft deze lockdown voor velen nog duidelijker gemaakt.
Het overgrote deel van onze leerlingen zijn op dit moment hard en met veel zin aan het werk. Ze vervullen opdrachten op hun eigen manier in hun eigen habitat, vaak met ondersteuning en enthousiasme van ouders. Ouders zijn weer in staat om hun kinderen te volgen in hun ontwikkeling en zijn in staat te inspireren. Dat voelt goed, zowel voor ouders als heel veel leerlingen.
Docenten zijn een enorme inhaalslag aan het maken in het digitaliseren van hun onderwijs en het zoeken naar allerlei manieren om hun leerlingen betrokken te houden. Vaak is er individueel contact mogelijk, waar dat op school soms moeilijk is in te plannen en kun je inspelen op de thuissituatie, omdat je eigenlijk gewoon op bezoek komt bij je leerling thuis.
In het nieuws lees ik bijna alleen maar over opgelopen achterstanden, toetsproblemen, doubleurs, waardeloze diploma’s en nu zelfs een minister die zegt dat we maar ontspannen moeten doen over een jaar overdoen. Ontspannen doubleren, dat zit echt een stuk minder ingebed in onze samenleving, dit kun je toch niet opleggen, meneer Slob? Er zijn natuurlijk altijd leerlingen die onderuitgaan, maar het (anders zo belangrijke) gemiddelde, is gewoon keihard aan het werk om zich te ontwikkelen en in staat om buiten de kaders te denken om tot oplossingen te komen, hulpbronnen in te schakelen en de voordelen te zien van lekker kunnen snacken tijdens de les. Die leerlingen die nu wat minder hebben geleerd (tenminste op de gebieden die we in het onderwijs benoemen) zijn er bij gebaat het vertrouwen te krijgen dat zij het gaan oppakken en uiteindelijk een manier vinden zich in een voor hen goede richting te ontwikkelen.
In plaats van problemen zie ik een hele mooie kans ons onderwijs eens écht goed onder de loep te nemen en onze leerlingen weer meer autonomie terug te geven.
Reactie plaatsen
Reacties